Τα αφιερώματα είναι για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλαιοί. Πέρασαν κιόλας δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια από την 4η Νοεμβρίου του 1998 από το θάνατο του ανθρώπου που άφησε τη δική του σφραγίδα στο χώρο του κυπριακού μηχανοκίνητου αθλητισμο. Το άθλημα έγινε φτωχότερο καθώς έχασε έναν από τους μεγαλύτερους αθλητές στο χώρο του Ράλι τον Βαχάν Τερζιάν.
Ο Βαχάν Τερζιάν, ό άνθρωπος που “έφαγε με το κουτάλι” τους Κυπριακούς δρόμους, έχασε τη ζωή του (όσο και αν σας φαίνεται παράξενο) σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα κοντά στη Πέτρα του Ρωμιού.
Ως Newsautosport.com ξεκινήσαμε εδώ και βδομάδες μια σειρά από δημοσιεύματα στη κατηγορία Αφιερώματα για την ιστορική αναδρομή του Cyprus Rally με τίτλο η πορεία μέσα από τις σελίδες της ιστορίας… Δεν βιαστήκαμε να την ολοκληρώσουμε αλλά καθώς έχουμε αρκετό υλικό είπαμε να το δώσουμε στη δημοσιότητα. Για μια 20ετία ψάχνοντας τα αρχεία μας δεν περνά χρονολογία που να μην γίνεται αναφορά στον Βαχάν Τερζιάν. Ένα όνομα που σημαίνει αγώνες αυτοκινήτου…
Από όλη αυτή τη δουλειά βγαίνει και το σημερινό αφιέρωμα που μετά από τόσα χρόνια από το τραγικό συμβάν δεν μπορεί να το χωρέσει το μυαλό μας πως ο άνθρωπος αυτός, που είχε αναγάγει την οδήγηση σε επιστήμη, έχασε τη ζωή του σε ένα οδικό δυστύχημα. Το άγγελμα του θανάτου του μετά το τραγικό δυστύχημα συγκλόνισε το Παγκύπριο και άφησε άναυδους όλους όσους ασχολήθηκαν με το μηχανοκίνητο αθλητισμό στο νησί μας.
Φαινόταν αδύνατο για όλους αυτούς να πιστέψουν ότι η “μηχανή” αυτή της αυτοσυγκέντρωσης να έχει κάνει λάθος. Είναι ο θεός που ζήλεψε τη δόξα του Τερζιάν και τον πήρε πρόωρα κοντά του για να στολίζει με το μοναδικό του τρόπο το πάνθεο του. Η αποφράδα εκείνη μέρα θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό του καθενός μας.
Σύμπτωση και αυτή θα μου πείτε έγινε μια μέρα που όλος ο μηχανόβιος κόσμος του νησιού μας βρισκόταν μαζεμένος στους χώρους της κρατικής έκθεσης στη Λευκωσία στα πλαίσια της έκθεσης αυτοκινήτου. Ειρωνεία της όλης υπόθεσης είναι ο τρόπος με τον οποίο έχασε τη ζωή του ο πολυπρωταθλητής Ράλι Βαχάν, ο άνθρωπος που σε κάθε στιγμή, σε αγώνα ή σε κανονική οδήγηση ήταν ανήσυχος και τελειομανής σε θέματα ασφάλειας, να βρει τέτοιο τραγικό τέλος.
Ας μην ξεχνάμε ότι και ο Καρυόλου, ο άνθρωπος που “δάμασε” και αγάπησε την θάλασσα όσο κανένας άλλος και ανακάλυψε το αρχαίο ναυάγιο του καραβιού της Κερύνειας, πνίγηκε ενώ κολυμπούσε. Την ίδια “τύχη” είχε και ο Γιούρι Αλεξέγιεβιτς Γκαγκάριν, ο πρώτος άνθρωπος που πήρε μέρος σε επανδρωμένη πτήση στο διάστημα με το “Βοστόκ 1”, ο άνθρωπος που κατέκτησε το διάστημα και τους αιθέρες, σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα. Δεν είναι μόνο αυτοί και δεκάδες άλλα παραδείγματα θα μπορούσαμε να αραδιάσουμε.
Ο Βαχάν Τερζιάν, Αρμένιος στην καταγωγή, γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1953 και η αγάπη του προς το μηχανοκίνητο αθλητισμό ήταν τόσο μεγάλη, που πριν καλά καλά συμπληρώσει το όριο ηλικίας για απόκτηση άδειας οδήγησης άρχισε να αγωνίζεται με το αυτοκίνητο της μητέρας του ένα Austin Maxi, παρά τις αντιδράσεις της. Όλα αυτά το 1971…
Ντεμπούτο στα ράλι έκανε το 1972 με ένα Fiat 128 coupe του Σοφοκλή Ζαβαλλή (Κόκλη). Μεσολάβησαν τα τραγικά γεγονότα του 1974 όπου είχαμε αναστολή κάθε δραστηριότητας του μηχανοκίνητου αθλητισμού, με την επανέναρξη των αγώνων έγινε πιο έντονη η παρουσία του και κατάφερε να γράψει με χρυσά γράμματα μια ένδοξη ιστορία.
Ανήσυχος και τελειομανής κατάφερε να οδηγεί στα όρια όποιο αυτοκίνητο και αν έπεφτε στα χέρια του. Από τους καλύτερους οδηγούς, ήξερε τι ζητούσε από το αυτοκίνητο του και συνέβαλλε αρκετά για το σωστό στήσιμο, μιας και ήξερε καλύτερα από τον καθένα να γίνεται ένα με το αυτοκίνητο που οδηγούσε.
Fiat, Mini, Avenger, Citroen, Mitsubishi Colt Lancer, Nissan 240 RS, Nissan Silvia 200SX, Audi, Honda Civic, Toyota Celica, Opel Astra οδηγήθηκαν με ένα απαράμιλλο στιλ που ποτέ κανείς δεν θα μπορέσει να αντιγράψει. Ανέτρεψε θεωρίες και μύθους και δεν ήταν λίγες οι φορές που τα έβαλε με “θηρία” και βγήκε νικητής, έχοντας σαν όπλο του τις δικές του οδηγικές ικανότητες.
Στην θέση του συνοδηγού πέρασαν οκτώ συνολικά άνθρωποι που συνέβαλαν και αυτοί στην επίτευξη των ζηλευτών αποτελεσμάτων. Χωρίς καμιά αμφιβολία και χωρίς να υποτιμήσουμε τους άλλους συνοδηγούς, ο Γιαννάκης Θεοφάνους, ο πιστός του σύντροφος, ήταν το έταιρο του ήμισυ στους αγώνες και αποτελούσαν το καλύτερο δίδυμο της εποχής.
Πέρασαν δίπλα από τον Βαχάν Τερζιάν σαν συνοδηγοί και οι Σοφοκλής Ζαβαλλής (Κόκλης), Ανδρέας Πέτρου, Άλκης Λογγίνος, Θεόδωρος Βασιλειάδης, Μακάριος Παναγιώτου, Κωστάκης Ανδρέου και Γιώργος Σεργίδης.
Το 1976 έλαβε μέρος στο Ράλι Κύπρος για πρώτη φορά με αυτοκίνητο Hilman Avenger της εταιρείας Ν.Δ. Σολομωνίδης με συνοδηγό τον Θεόδωρο Βασιλειάδη που απέτυχε να ολοκληρώσει τη προσπάθεια του καθώς εγκατέλειψε. Να θυμίζουμε ότι τη χρονιά εκείνη μόνο τρία πληρώματα κατάφερα να ανεβούν στη Ράμπα με νικητή το Μεκτα. Παρά το νεαρό της ηλικίας του κατάφερνε να φέρει καλά αποτελέσματα στους τοπικούς αγώνες.
Στο Διεθνές Ράλι Κύπρος το 1977 με συνοδηγό τον Άλκη Λογγίνο και αυτή τη φορά με αυτοκίνητο Hilman Avenger της εταιρείας Ν.Δ. Σολομωνίδης έφθασε στο τερματισμό στην 4η θέση γενικής αλλά αποκλείστηκε μιας και ένα από τα αυτοκίνητα που του παρείχαν σέρβις κατά τη διάρκεια του αγώνα συγκρούστηκε με το προπορευόμενο Κενυάτη οδηγό Μέκτα στην περιοχή της Ασίνου.
Για τα επόμενα δυο χρόνια 1978 και 1979 μεταπηδά στην ομάδα της Paris Motors και οδηγεί αυτοκίνητο Citroen με συνοδηγό του τον Ανδρέα Πέτρου. Έλαβαν μέρος στο Ράλι Κύπρου χωρίς όμως να φτάσουν στο τέρμα.
Το 1980 εντάσσεται στην ομάδα της Fairways και αρχίζει η καριέρα του. Στο Rothmans Cyrpus Rally κατετάγη στην 4η θέση γενικής με συνοδηγό το Πέτρο Ανδρέου με αυτοκίνητο Mitsubishi Colt Lancer πίσω από τους Roger Clark / Neil Wilson με Ford Escort RS 1800, τους Κύπρο Κυπριανού/ Άλκη Λογγίνο που τερμάτισαν στην 2η θέση με το Talbot Sunbeam Lotus και τους Andrew Cowan / Johnstone Syer με το Mitsubishi Colt Lancer που τερμάτισαν στην 3η θέση. Τη χρονιά αυτή έφερε θετικά αποτελέσματα σε όλους τους αγώνες του πρωταθλήματος και τερμάτισε δευτεραθλητής οδηγός πίσω από τον Κύπρο Κυπριανού.
Το νερό μπήκε πλέον στο αυλάκι και η μια επιτυχία διαδεχόταν την άλλη. Το 198, με το αυτοκίνητο που την προηγούμενη χρονιά οι Andrew Cowan / Johnstone Syer πήρε την 3η θέση στο Ράλι Κύπρος ξεκίνησε το Κυπριακό Πρωτάθλημα με συνοδηγό τον Γιαννάκη Θεοφάνους, με το θρυλικό και πασίγνωστο KP1, το αυτοκίνητο που τον καθιέρωσε στη συνείδηση των φίλων του αθλήματος. Γνώρισε το μεγάλο θρίαμβο στο κόσμο του αυτοκινήτου κέρδισε το 9ο Rothmans Cyprus Rally, ανεδείχθη πρωταθλητής οδηγών Κύπρου και πρωταθλητής ΟΦΑ.
Το ίδιο ακριβώς έγινε και την επόμενη χρονιά και το σκηνικό ήταν επαναλαμβανόμενο μέχρι και το 1985 καθώς για πέντε συνεχή χρόνια αναδείχθηκε πρωταθλητής Κύπρου. Σιγά Σιγά άρχισε να αποσύρεται από τους τοπικούς αγώνες για να αφοσιωθεί στη δουλείας. Συνέχισε όμως να τρέχει στο Rothmans Cyprus Rally.
Για επτά συνεχή χρόνια μεταξύ του 1981-1987, κέρδιζε το πολυπόθητο Έπαθλο Στεφανίδη για την καλύτερη θέση Κύπριου οδηγού στο Ράλι Κύπρος. Το ίδιο έπαθλο κέρδισε και το 1994.
Παρά το γεγονός ότι αφοσιώθηκε στις δουλειές του και αναγκάστηκε να κάνει διακοπή για δυο χρόνια από τους τοπικούς αγώνες επανήλθε εντυπωσιακά με ένα Honda Civic της Demstar και με συνοδηγό του τον Γιώργο Σεργίδη όπου πέτυχαν εξαιρετικά αποτελέσματα. Στη συνέχεια το 1993 και 1994 αγωνίστηκε με επιτυχία πίσω από το τιμόνι μιας συμβατικής Toyota Celica 4WD, όπου ανεδείχθη πρωταθλητής στη συμβατική κατηγορία Ν του Κυπριακού Πρωταθλήματος και την ίδια περίοδο ήταν δευτεραθλητής και τριταθλητής αντίστοιχα στο ανοικτό πρωτάθλημα ράλι. Η τελευταία χρονιά που έτρεξε στα ράλι ήταν το 1995 με το Θεόδωρο Βασιλειάδη πίσω από το τιμόνι ενός Opel Astra GSi. Ο Βαχάν Τερζιάν διακατεχόταν από συναδελφοσύνη και αγωνιστικό πνεύμα και συμμετείχε σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις του αθλήματος με στόχο τη συλλογή χρημάτων για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Σίγουρα όλοι όσοι τον γνώριζαν ακόμη και μετά από τόσα χρόνια (15 για να μην ξεχνούμε) έχουν κάτι να πουν για τον άνθρωπο – θρύλο των αγώνων αυτοκινήτου στο τόπο μας. Τον άνθρωπο με το πλατύ χαμόγελο και το χαρακτηριστικό καλωσόρισμα του. Ο Βαχάν μπορεί να έφυγε από τη ζωή αλλά στη μνήμη μας θα παραμένει πάντα ο ένας και μοναδικός “Ιπτάμενος Αρμένιος” Αξίζει να αναφερθεί και αυτό ως ύστατο φόρο τιμής οι συναθλητές τους εκατοντάδες φίλοι του αθλήματος γνωστοί και άγνωστοι μαζεύτηκαν στην αρμενική εκκλησία στην Λευκωσία όπου έγινε το αδιαχώρητο. Δεκάδες αγωνιστικά αυτοκίνητα παρατάχθηκαν σε τιμητικό Παρκ Φερμέ έτσι όπως θα ήθελε παρέα με τους φίλους του και τα αγωνιστικά τους αυτοκίνητα ο Βαχαν. Ακόμη πιο συγκλονιστικό ήταν της στιγμή που η αυτοκινητοπομπή των αγωνιστικών και όχι μόνο αυτοκινήτων ξεκινούσε για τη Λάρνακα εκεί όπου αναπαύεται ο Βαχάν Τερζιάν με επικεφαλής το αυτοκίνητο θρύλος που συνδέθηκε με την καριέρα του το KP1
